desankragar
Ido
Etymology
des- + ankro (“anchor”) + -agar
Verb
desankragar (present tense desankragas, past tense desankragis, future tense desankragos, imperative desankragez, conditional desankragus)
- (nautical) to weigh anchor
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | desankragar | desankragir | desankragor | ||||
| tense | desankragas | desankragis | desankragos | ||||
| conditional | desankragus | — | — | ||||
| imperative | desankragez | — | — | ||||
| adjective active participle | desankraganta | desankraginta | desankragonta | ||||
| adverbial active participle | desankragante | desankraginte | desankragonte | ||||
| nominal active participle |
singular | desankraganto | desankraginto | desankragonto | |||
| plural | desankraganti | desankraginti | desankragonti | ||||
| adjective passive participle | desankragata | desankragita | desankragota | ||||
| adverbial passive participle | desankragate | desankragite | desankragote | ||||
| nominal passive participle |
singular | desankragato | desankragito | desankragoto | |||
| plural | desankragati | desankragiti | desankragoti | ||||
Antonyms
- ankro-agar (“to anchor”)