deserticolus

Latin

Etymology

From desertum (desert) + colō (to inhabit).

Pronunciation

Adjective

dēserticolus (feminine dēserticola, neuter dēserticolum); first/second-declension adjective

  1. (New Latin) desert-dwelling

Usage notes

  • Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēserticolus dēserticola dēserticolum dēserticolī dēserticolae dēserticola
genitive dēserticolī dēserticolae dēserticolī dēserticolōrum dēserticolārum dēserticolōrum
dative dēserticolō dēserticolae dēserticolō dēserticolīs
accusative dēserticolum dēserticolam dēserticolum dēserticolōs dēserticolās dēserticola
ablative dēserticolō dēserticolā dēserticolō dēserticolīs
vocative dēserticole dēserticola dēserticolum dēserticolī dēserticolae dēserticola