desiliendus

Latin

Etymology

Future passive participle (gerundive) of dēsiliō

Participle

dēsiliendus (feminine dēsilienda, neuter dēsiliendum); first/second-declension participle

  1. which is to be dismounted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēsiliendus dēsilienda dēsiliendum dēsiliendī dēsiliendae dēsilienda
genitive dēsiliendī dēsiliendae dēsiliendī dēsiliendōrum dēsiliendārum dēsiliendōrum
dative dēsiliendō dēsiliendae dēsiliendō dēsiliendīs
accusative dēsiliendum dēsiliendam dēsiliendum dēsiliendōs dēsiliendās dēsilienda
ablative dēsiliendō dēsiliendā dēsiliendō dēsiliendīs
vocative dēsiliende dēsilienda dēsiliendum dēsiliendī dēsiliendae dēsilienda