desipientia
Latin
Noun
dēsipientia f (genitive dēsipientiae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dēsipientia | dēsipientiae |
| genitive | dēsipientiae | dēsipientiārum |
| dative | dēsipientiae | dēsipientiīs |
| accusative | dēsipientiam | dēsipientiās |
| ablative | dēsipientiā | dēsipientiīs |
| vocative | dēsipientia | dēsipientiae |
References
- “desipientia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- desipientia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- desipientia in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016