despiciendus

Latin

Etymology

Future passive participle or gerundive of dēspiciō.

Participle

dēspiciendus (feminine dēspicienda, neuter dēspiciendum); first/second-declension participle

  1. that which is “to be X-ed”, “deserving to be X-ed”, “fit to be X-ed”, “worth X-ing”... looked down upon, despised, disdained
    • 8 CE, Ovid, Fasti 5.639–642:
      ‘haec loca dēsertās vīdī sine moenibus herbās:
      pāscēbat sparsās utrāque rīpā bovēs,
      et quem nunc gentēs Tiberim nōruntque timentque,
      tunc etiam pecorī dēspiciendus eram.’
      “I saw these regions, forsaken grasslands, without city walls: And each river bank was pasture for scattered cattle; and [I], that Tiber which nations now know and fear, back then was fit to be looked down on even by livestock.”
      (Personified voice of the River Tiber; see also Tiber.)

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēspiciendus dēspicienda dēspiciendum dēspiciendī dēspiciendae dēspicienda
genitive dēspiciendī dēspiciendae dēspiciendī dēspiciendōrum dēspiciendārum dēspiciendōrum
dative dēspiciendō dēspiciendae dēspiciendō dēspiciendīs
accusative dēspiciendum dēspiciendam dēspiciendum dēspiciendōs dēspiciendās dēspicienda
ablative dēspiciendō dēspiciendā dēspiciendō dēspiciendīs
vocative dēspiciende dēspicienda dēspiciendum dēspiciendī dēspiciendae dēspicienda

References

  • despiciendus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers