destruktar

Ido

Etymology

destrukto (destruction) +‎ -ar

Verb

destruktar (present tense destruktas, past tense destruktis, future tense destruktos, imperative destruktez, conditional destruktus)

  1. (transitive) to destroy

Conjugation

Conjugation of destruktar
present past future
infinitive destruktar destruktir destruktor
tense destruktas destruktis destruktos
conditional destruktus
imperative destruktez
adjective active participle destruktanta destruktinta destruktonta
adverbial active participle destruktante destruktinte destruktonte
nominal
active participle
singular destruktanto destruktinto destruktonto
plural destruktanti destruktinti destruktonti
adjective passive participle destruktata destruktita destruktota
adverbial passive participle destruktate destruktite destruktote
nominal
passive participle
singular destruktato destruktito destruktoto
plural destruktati destruktiti destruktoti