desultorius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [deː.sʊɫˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪e.s̬ul̪ˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
dēsultōrius (feminine dēsultōria, neuter dēsultōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēsultōrius | dēsultōria | dēsultōrium | dēsultōriī | dēsultōriae | dēsultōria | |
| genitive | dēsultōriī | dēsultōriae | dēsultōriī | dēsultōriōrum | dēsultōriārum | dēsultōriōrum | |
| dative | dēsultōriō | dēsultōriae | dēsultōriō | dēsultōriīs | |||
| accusative | dēsultōrium | dēsultōriam | dēsultōrium | dēsultōriōs | dēsultōriās | dēsultōria | |
| ablative | dēsultōriō | dēsultōriā | dēsultōriō | dēsultōriīs | |||
| vocative | dēsultōrie | dēsultōria | dēsultōrium | dēsultōriī | dēsultōriae | dēsultōria | |
Descendants
- English: desultory, desultorious
- French: désultoire
- Italian: desultorio
- Portuguese: desultório
References
- “desultorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “desultorius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- desultorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.