detestans
Latin
Etymology
Present participle of dētestor
Participle
dētestāns (genitive dētestantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | dētestāns | dētestantēs | dētestantia | ||
| genitive | dētestantis | dētestantium | |||
| dative | dētestantī | dētestantibus | |||
| accusative | dētestantem | dētestāns | dētestantēs dētestantīs |
dētestantia | |
| ablative | dētestante dētestantī1 |
dētestantibus | |||
| vocative | dētestāns | dētestantēs | dētestantia | ||
1When used purely as an adjective.