deturpatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of dēturpō

Participle

dēturpātus (feminine dēturpāta, neuter dēturpātum); first/second-declension participle

  1. disfigured

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēturpātus dēturpāta dēturpātum dēturpātī dēturpātae dēturpāta
genitive dēturpātī dēturpātae dēturpātī dēturpātōrum dēturpātārum dēturpātōrum
dative dēturpātō dēturpātae dēturpātō dēturpātīs
accusative dēturpātum dēturpātam dēturpātum dēturpātōs dēturpātās dēturpāta
ablative dēturpātō dēturpātā dēturpātō dēturpātīs
vocative dēturpāte dēturpāta dēturpātum dēturpātī dēturpātae dēturpāta