deturpatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dēturpō
Participle
dēturpātus (feminine dēturpāta, neuter dēturpātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēturpātus | dēturpāta | dēturpātum | dēturpātī | dēturpātae | dēturpāta | |
| genitive | dēturpātī | dēturpātae | dēturpātī | dēturpātōrum | dēturpātārum | dēturpātōrum | |
| dative | dēturpātō | dēturpātae | dēturpātō | dēturpātīs | |||
| accusative | dēturpātum | dēturpātam | dēturpātum | dēturpātōs | dēturpātās | dēturpāta | |
| ablative | dēturpātō | dēturpātā | dēturpātō | dēturpātīs | |||
| vocative | dēturpāte | dēturpāta | dēturpātum | dēturpātī | dēturpātae | dēturpāta | |