devětsil
Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *devęsilъ.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɛvjɛtsɪl]
Noun
devětsil m inan
Declension
Declension of devětsil (hard masculine inanimate)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | devětsil | devětsily |
genitive | devětsilu | devětsilů |
dative | devětsilu | devětsilům |
accusative | devětsil | devětsily |
vocative | devětsile | devětsily |
locative | devětsilu | devětsilech |
instrumental | devětsilem | devětsily |
Further reading
- “devětsil”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “devětsil”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989