deventus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of dēveniō

Participle

dēventus (feminine dēventa, neuter dēventum); first/second-declension participle

  1. arrived

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēventus dēventa dēventum dēventī dēventae dēventa
genitive dēventī dēventae dēventī dēventōrum dēventārum dēventōrum
dative dēventō dēventae dēventō dēventīs
accusative dēventum dēventam dēventum dēventōs dēventās dēventa
ablative dēventō dēventā dēventō dēventīs
vocative dēvente dēventa dēventum dēventī dēventae dēventa

References