deviaționist
Romanian
Etymology
Borrowed from French déviationniste. By surface analysis, deviațiune + -ist.
Noun
deviaționist m (plural deviaționiști)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | deviaționist | deviaționistul | deviaționiști | deviaționiștii | |
| genitive-dative | deviaționist | deviaționistului | deviaționiști | deviaționiștilor | |
| vocative | deviaționistule | deviaționiștilor | |||