devirginandus
Latin
Etymology
Future passive participle of dēvirginō
Participle
dēvirginandus (feminine dēvirginanda, neuter dēvirginandum); first/second-declension participle
- which is to be deflowered
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēvirginandus | dēvirginanda | dēvirginandum | dēvirginandī | dēvirginandae | dēvirginanda | |
| genitive | dēvirginandī | dēvirginandae | dēvirginandī | dēvirginandōrum | dēvirginandārum | dēvirginandōrum | |
| dative | dēvirginandō | dēvirginandae | dēvirginandō | dēvirginandīs | |||
| accusative | dēvirginandum | dēvirginandam | dēvirginandum | dēvirginandōs | dēvirginandās | dēvirginanda | |
| ablative | dēvirginandō | dēvirginandā | dēvirginandō | dēvirginandīs | |||
| vocative | dēvirginande | dēvirginanda | dēvirginandum | dēvirginandī | dēvirginandae | dēvirginanda | |