devirginans
Latin
Etymology
Present participle of dēvirginō
Participle
dēvirgināns (genitive dēvirginantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | dēvirgināns | dēvirginantēs | dēvirginantia | ||
| genitive | dēvirginantis | dēvirginantium | |||
| dative | dēvirginantī | dēvirginantibus | |||
| accusative | dēvirginantem | dēvirgināns | dēvirginantēs dēvirginantīs |
dēvirginantia | |
| ablative | dēvirginante dēvirginantī1 |
dēvirginantibus | |||
| vocative | dēvirgināns | dēvirginantēs | dēvirginantia | ||
1When used purely as an adjective.