dezmeticiune

Romanian

Etymology

From dezmetici +‎ -iune.

Noun

dezmeticiune f (plural dezmeticiuni)

  1. (obsolete, rare) coming to one's senses
    Synonym: dezmeticire

Declension

Declension of dezmeticiune
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative dezmeticiune dezmeticiunea dezmeticiuni dezmeticiunile
genitive-dative dezmeticiuni dezmeticiunii dezmeticiuni dezmeticiunilor
vocative dezmeticiune, dezmeticiuneo dezmeticiunilor

References

  • dezmeticiune in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN