diærver
Old Swedish
Etymology
From Old Norse djarfr, from Proto-Germanic *derbaz.
Adjective
diærver
Declension
Declension of diærver (strong)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | diærver | diærf | diærft |
| accusative | diærvan | diærva | diærft |
| dative | diærvum diærvom |
diærvri diærvre |
diærvu diærvo |
| genitive | diærfs | diærvrar | diærfs |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | diærvir diærver |
diærvar | diærf |
| accusative | diærva | diærvar | diærf |
| dative | diærvum diærvom |
diærvum diærvom |
diærvum diærvom |
| genitive | diærvra diærva |
diærvra diærva |
diærvra diærva |
Declension of diærver (weak)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | diærvi diærve |
diærva | diærva |
| accusative | diærva | diærvu diærvo |
diærva |
| dative | diærva | diærvu diærvo |
diærva |
| genitive | diærva | diærvu diærvo |
diærva |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | diærvu diærvo |
diærvu diærvo |
diærvu diærvo |
| accusative | diærvu diærvo |
diærvu diærvo |
diærvu diærvo |
| dative | diærvu diærvo |
diærvu diærvo |
diærvu diærvo |
| genitive | diærvu diærvo |
diærvu diærvo |
diærvu diærvo |
Descendants
- Swedish: djärv