diúltaigh

Irish

Etymology 1

From Middle Irish diúltaigid, denominal from Old Irish diltud, verbal noun of do·sluindi.

Verb

diúltaigh (present analytic diúltaíonn, future analytic diúltóidh, verbal noun diúltú, past participle diúltaithe)

(transitive) deny, renounce
(intransitive) rebut [with do ‘someone/something’]

Conjugation

conjugation of diúltaigh (second conjugation)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	diúltú
past participle	diúltaithe
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	diúltaím	diúltaíonn tú; diúltaír^†	diúltaíonn sé, sí	diúltaímid; diúltaíonn muid	diúltaíonn sibh	diúltaíonn siad; diúltaíd^†	a dhiúltaíonn; a dhiúltaíos / a ndiúltaíonn*	diúltaítear
past	dhiúltaigh mé; dhiúltaíos	dhiúltaigh tú; dhiúltaís	dhiúltaigh sé, sí	dhiúltaíomar; dhiúltaigh muid	dhiúltaigh sibh; dhiúltaíobhair	dhiúltaigh siad; dhiúltaíodar	a dhiúltaigh / ar dhiúltaigh*	diúltaíodh
past habitual	dhiúltaínn / ndiúltaínn‡‡	dhiúltaíteá / ndiúltaíteá‡‡	dhiúltaíodh sé, sí / ndiúltaíodh sé, sí‡‡	dhiúltaímis; dhiúltaíodh muid / ndiúltaímis‡‡; ndiúltaíodh muid‡‡	dhiúltaíodh sibh / ndiúltaíodh sibh‡‡	dhiúltaídís; dhiúltaíodh siad / ndiúltaídís‡‡; ndiúltaíodh siad‡‡	a dhiúltaíodh / a ndiúltaíodh*	dhiúltaítí / ndiúltaítí‡‡
future	diúltóidh mé; diúltód; diúltóchaidh mé^†	diúltóidh tú; diúltóir^†; diúltóchaidh tú^†	diúltóidh sé, sí; diúltóchaidh sé, sí^†	diúltóimid; diúltóidh muid; diúltóchaimid^†; diúltóchaidh muid^†	diúltóidh sibh; diúltóchaidh sibh^†	diúltóidh siad; diúltóid^†; diúltóchaidh siad^†	a dhiúltóidh; a dhiúltós; a dhiúltóchaidh^†; a dhiúltóchas^† / a ndiúltóidh; a ndiúltóchaidh^†	diúltófar; diúltóchar^†
conditional	dhiúltóinn; dhiúltóchainn^† / ndiúltóinn‡‡; ndiúltóchainn^†‡‡	dhiúltófá; dhiúltóchthá^† / ndiúltófá‡‡; ndiúltóchthá^†‡‡	dhiúltódh sé, sí; dhiúltóchadh sé, sí^† / ndiúltódh sé, sí‡‡; ndiúltóchadh sé, sí^†‡‡	dhiúltóimis; dhiúltódh muid; dhiúltóchaimis^†; dhiúltóchadh muid^† / ndiúltóimis‡‡; ndiúltódh muid‡‡; ndiúltóchaimis^†‡‡; ndiúltóchadh muid^†‡‡	dhiúltódh sibh; dhiúltóchadh sibh^† / ndiúltódh sibh‡‡; ndiúltóchadh sibh^†‡‡	dhiúltóidís; dhiúltódh siad; dhiúltóchadh siad^† / ndiúltóidís‡‡; ndiúltódh siad‡‡; ndiúltóchadh siad^†‡‡	a dhiúltódh; a dhiúltóchadh^† / a ndiúltódh; a ndiúltóchadh^†	dhiúltófaí; dhiúltóchthaí^† / ndiúltófaí‡‡; ndiúltóchthaí^†‡‡
subjunctive
present	go ndiúltaí mé; go ndiúltaíod^†	go ndiúltaí tú; go ndiúltaír^†	go ndiúltaí sé, sí	go ndiúltaímid; go ndiúltaí muid	go ndiúltaí sibh	go ndiúltaí siad; go ndiúltaíd^†	—	go ndiúltaítear
past	dá ndiúltaínn	dá ndiúltaíteá	dá ndiúltaíodh sé, sí	dá ndiúltaímis; dá ndiúltaíodh muid	dá ndiúltaíodh sibh	dá ndiúltaídís; dá ndiúltaíodh siad	—	dá ndiúltaítí
imperative
–	diúltaím	diúltaigh	diúltaíodh sé, sí	diúltaímis	diúltaígí; diúltaídh^†	diúltaídís	—	diúltaítear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Related terms

diúltach

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

diúltaigh

inflection of diúltach:
1. vocative/genitive masculine singular
2. (archaic) dative feminine singular

Noun

diúltaigh m

inflection of diúltach:
1. vocative/genitive singular
2. nominative/dative plural

Mutation

Mutated forms of *diúltaigh*
radical	lenition	eclipsis
diúltaigh	dhiúltaigh	ndiúltaigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.