diş eti
Turkish
Etymology
From diş (“tooth”) + et (“meat”).
Noun
diş eti (definite accusative diş etini, plural diş etleri)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | diş eti | diş etleri |
| definite accusative | diş etini | diş etlerini |
| dative | diş etine | diş etlerine |
| locative | diş etinde | diş etlerinde |
| ablative | diş etinden | diş etlerinden |
| genitive | diş etinin | diş etlerinin |