diabolicus
Latin
Etymology
From Koine Greek διαβολικός (diabolikós, “devilish”), from διάβολος (diábolos, “the Devil”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [di.aˈbɔ.lɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪i.aˈbɔː.li.kus]
Adjective
diabolicus (feminine diabolica, neuter diabolicum); first/second-declension adjective (Late Latin)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | diabolicus | diabolica | diabolicum | diabolicī | diabolicae | diabolica | |
| genitive | diabolicī | diabolicae | diabolicī | diabolicōrum | diabolicārum | diabolicōrum | |
| dative | diabolicō | diabolicae | diabolicō | diabolicīs | |||
| accusative | diabolicum | diabolicam | diabolicum | diabolicōs | diabolicās | diabolica | |
| ablative | diabolicō | diabolicā | diabolicō | diabolicīs | |||
| vocative | diabolice | diabolica | diabolicum | diabolicī | diabolicae | diabolica | |
Descendants
Descendants
- → Catalan: diabòlic
- → Danish: diabolsk
- → Dutch: diabolisch
- → German: diabolisch
- → Italian: diabolico
- → Middle French: diabolique
- French: diabolique
- → English: diabolic, diabolick
- → Norwegian Bokmål: diabolsk
- → Norwegian Nynorsk: diabolsk
- → Portuguese: diabólico
- → Spanish: diabólico
References
- “diabolicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- diabolicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.