dialektiker

Swedish

Etymology

By surface analysis, dialektik +‎ -er.

Noun

dialektiker c

  1. (philosophy, Marxism) dialectician

Declension

Declension of dialektiker
nominative genitive
singular indefinite dialektiker dialektikers
definite dialektikern dialektikerns
plural indefinite dialektiker dialektikers
definite dialektikerna dialektikernas

Further reading