dialektologiczny
Polish
Etymology
From dialektologia + -iczny.
Pronunciation
- IPA(key): /dja.lɛk.tɔ.lɔˈɡit͡ʂ.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -it͡ʂnɘ
- Syllabification: dia‧lek‧to‧lo‧gicz‧ny
Adjective
dialektologiczny (not comparable, no derived adverb)
- (relational, linguistics) dialectological
- Synonym: gwaroznawczy
Declension
Declension of dialektologiczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | dialektologiczny | dialektologiczna | dialektologiczne | dialektologiczni | dialektologiczne | |
| genitive | dialektologicznego | dialektologicznej | dialektologicznego | dialektologicznych | ||
| dative | dialektologicznemu | dialektologicznej | dialektologicznemu | dialektologicznym | ||
| accusative | dialektologicznego | dialektologiczny | dialektologiczną | dialektologiczne | dialektologicznych | dialektologiczne |
| instrumental | dialektologicznym | dialektologiczną | dialektologicznym | dialektologicznymi | ||
| locative | dialektologicznym | dialektologicznej | dialektologicznym | dialektologicznych | ||
Related terms
adjectives
adverb
verb
Further reading
- dialektologiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dialektologiczny in Polish dictionaries at PWN