diatonicus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [di.aˈtɔ.nɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪i.aˈt̪ɔː.ni.kus]
Adjective
diatonicus (feminine diatonica, neuter diatonicum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | diatonicus | diatonica | diatonicum | diatonicī | diatonicae | diatonica | |
| genitive | diatonicī | diatonicae | diatonicī | diatonicōrum | diatonicārum | diatonicōrum | |
| dative | diatonicō | diatonicae | diatonicō | diatonicīs | |||
| accusative | diatonicum | diatonicam | diatonicum | diatonicōs | diatonicās | diatonica | |
| ablative | diatonicō | diatonicā | diatonicō | diatonicīs | |||
| vocative | diatonice | diatonica | diatonicum | diatonicī | diatonicae | diatonica | |
References
- “diatonicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- diatonicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.