dicsőséges

Hungarian

Etymology

dicsőség +‎ -es

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈdit͡ʃøːʃeːɡɛʃ]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: di‧cső‧sé‧ges
  • Rhymes: -ɛʃ

Adjective

dicsőséges (comparative dicsőségesebb, superlative legdicsőségesebb)

  1. glorious, honourable, honorable

Declension

Inflection of dicsőséges
singular plural
nominative dicsőséges dicsőségesek
accusative dicsőségeset
dicsőségest
dicsőségeseket
dative dicsőségesnek dicsőségeseknek
instrumental dicsőségessel dicsőségesekkel
causal-final dicsőségesért dicsőségesekért
translative dicsőségessé dicsőségesekké
terminative dicsőségesig dicsőségesekig
essive-formal dicsőségesként dicsőségesekként
essive-modal
inessive dicsőségesben dicsőségesekben
superessive dicsőségesen dicsőségeseken
adessive dicsőségesnél dicsőségeseknél
illative dicsőségesbe dicsőségesekbe
sublative dicsőségesre dicsőségesekre
allative dicsőségeshez dicsőségesekhez
elative dicsőségesből dicsőségesekből
delative dicsőségesről dicsőségesekről
ablative dicsőségestől dicsőségesektől
non-attributive
possessive – singular
dicsőségesé dicsőségeseké
non-attributive
possessive – plural
dicsőségeséi dicsőségesekéi

Derived terms

Further reading

  • dicsőséges in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
  • dicsőséges in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).