dictatiuncula
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [dɪk.taː.tiˈʊŋ.kʊ.ɫa]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪ik.t̪at̪.t̪͡s̪iˈuŋ.ku.la]
Noun
dictātiuncula f (genitive dictātiunculae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dictātiuncula | dictātiunculae |
| genitive | dictātiunculae | dictātiunculārum |
| dative | dictātiunculae | dictātiunculīs |
| accusative | dictātiunculam | dictātiunculās |
| ablative | dictātiunculā | dictātiunculīs |
| vocative | dictātiuncula | dictātiunculae |
References
- “dictatiuncula”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dictatiuncula in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.