dierbaar
Dutch
Etymology
From Middle Dutch dierbaer. Equivalent to dier (“dear, precious”) + -baar (“-able, -worthy”), the former a dialectal form of duur.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdiːrbaːr/
Audio: (file) - Hyphenation: dier‧baar
Adjective
dierbaar (comparative dierbaarder, superlative dierbaarst)
- dear, prized by someone
- (archaic) precious, of great value
- (obsolete) pricey
- (in devotional circles) highly/morally moving, touching
Declension
| Declension of dierbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | dierbaar | |||
| inflected | dierbare | |||
| comparative | dierbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | dierbaar | dierbaarder | het dierbaarst het dierbaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | dierbare | dierbaardere | dierbaarste |
| n. sing. | dierbaar | dierbaarder | dierbaarste | |
| plural | dierbare | dierbaardere | dierbaarste | |
| definite | dierbare | dierbaardere | dierbaarste | |
| partitive | dierbaars | dierbaarders | — | |
Synonyms
Derived terms
- dierbaarheid
- allerdierbaarst
- overdierbaar
Descendants
- Negerhollands: dierbaar