digitatus
Latin
Etymology
From digitus (“finger, toe”) + -ātus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [dɪ.ɡɪˈtaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪i.d͡ʒiˈt̪aː.t̪us]
Adjective
digitātus (feminine digitāta, neuter digitātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | digitātus | digitāta | digitātum | digitātī | digitātae | digitāta | |
| genitive | digitātī | digitātae | digitātī | digitātōrum | digitātārum | digitātōrum | |
| dative | digitātō | digitātae | digitātō | digitātīs | |||
| accusative | digitātum | digitātam | digitātum | digitātōs | digitātās | digitāta | |
| ablative | digitātō | digitātā | digitātō | digitātīs | |||
| vocative | digitāte | digitāta | digitātum | digitātī | digitātae | digitāta | |
Related terms
Descendants
References
- “digitatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- digitatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.