diiudicandus
Latin
Etymology
Future passive participle of dīiūdicō.
Participle
dīiūdicandus (feminine dīiūdicanda, neuter dīiūdicandum); first/second-declension participle
- which is to be judged
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dīiūdicandus | dīiūdicanda | dīiūdicandum | dīiūdicandī | dīiūdicandae | dīiūdicanda | |
| genitive | dīiūdicandī | dīiūdicandae | dīiūdicandī | dīiūdicandōrum | dīiūdicandārum | dīiūdicandōrum | |
| dative | dīiūdicandō | dīiūdicandae | dīiūdicandō | dīiūdicandīs | |||
| accusative | dīiūdicandum | dīiūdicandam | dīiūdicandum | dīiūdicandōs | dīiūdicandās | dīiūdicanda | |
| ablative | dīiūdicandō | dīiūdicandā | dīiūdicandō | dīiūdicandīs | |||
| vocative | dīiūdicande | dīiūdicanda | dīiūdicandum | dīiūdicandī | dīiūdicandae | dīiūdicanda | |