Basque
Pronunciation
- IPA(key): /diken/ [d̪i.kẽn]
- Rhymes: -iken, -en
- Hyphenation: di‧ken
Verb
diken
- Feminine allocutive form of duke.
Usage notes
Linguistically, this verb form can be seen as belonging to the reconstructed citation form edun instead of izan.
Swedish
Noun
diken
- indefinite plural of dike
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish دیكن (diken, “thorn”), from Proto-Turkic *teken, *tikgen.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /diˈcæn/
- Hyphenation: di‧ken
Noun
diken (definite accusative dikeni, plural dikenler)
- thorn (sharp protective spine of a plant)
- thorn (any shrub or small tree that bears thorns)
Declension
Declension of diken
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
diken
|
dikenler
|
| definite accusative
|
dikeni
|
dikenleri
|
| dative
|
dikene
|
dikenlere
|
| locative
|
dikende
|
dikenlerde
|
| ablative
|
dikenden
|
dikenlerden
|
| genitive
|
dikenin
|
dikenlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dikenim
|
dikenlerim
|
| 2nd singular
|
dikenin
|
dikenlerin
|
| 3rd singular
|
dikeni
|
dikenleri
|
| 1st plural
|
dikenimiz
|
dikenlerimiz
|
| 2nd plural
|
dikeniniz
|
dikenleriniz
|
| 3rd plural
|
dikenleri
|
dikenleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dikenimi
|
dikenlerimi
|
| 2nd singular
|
dikenini
|
dikenlerini
|
| 3rd singular
|
dikenini
|
dikenlerini
|
| 1st plural
|
dikenimizi
|
dikenlerimizi
|
| 2nd plural
|
dikeninizi
|
dikenlerinizi
|
| 3rd plural
|
dikenlerini
|
dikenlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dikenime
|
dikenlerime
|
| 2nd singular
|
dikenine
|
dikenlerine
|
| 3rd singular
|
dikenine
|
dikenlerine
|
| 1st plural
|
dikenimize
|
dikenlerimize
|
| 2nd plural
|
dikeninize
|
dikenlerinize
|
| 3rd plural
|
dikenlerine
|
dikenlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dikenimde
|
dikenlerimde
|
| 2nd singular
|
dikeninde
|
dikenlerinde
|
| 3rd singular
|
dikeninde
|
dikenlerinde
|
| 1st plural
|
dikenimizde
|
dikenlerimizde
|
| 2nd plural
|
dikeninizde
|
dikenlerinizde
|
| 3rd plural
|
dikenlerinde
|
dikenlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dikenimden
|
dikenlerimden
|
| 2nd singular
|
dikeninden
|
dikenlerinden
|
| 3rd singular
|
dikeninden
|
dikenlerinden
|
| 1st plural
|
dikenimizden
|
dikenlerimizden
|
| 2nd plural
|
dikeninizden
|
dikenlerinizden
|
| 3rd plural
|
dikenlerinden
|
dikenlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dikenimin
|
dikenlerimin
|
| 2nd singular
|
dikeninin
|
dikenlerinin
|
| 3rd singular
|
dikeninin
|
dikenlerinin
|
| 1st plural
|
dikenimizin
|
dikenlerimizin
|
| 2nd plural
|
dikeninizin
|
dikenlerinizin
|
| 3rd plural
|
dikenlerinin
|
dikenlerinin
|
|
Derived terms
- çakırdiken
- diken diken olmak
- diken üstünde oturmak
- dikenlik
References
Further reading
West Frisian
Noun
diken
- plural of dyk