dilacerans

Latin

Etymology

Present participle of dīlacerō.

Participle

dīlacerāns (genitive dīlacerantis); third-declension one-termination participle

  1. tearing apart

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative dīlacerāns dīlacerantēs dīlacerantia
genitive dīlacerantis dīlacerantium
dative dīlacerantī dīlacerantibus
accusative dīlacerantem dīlacerāns dīlacerantēs
dīlacerantīs
dīlacerantia
ablative dīlacerante
dīlacerantī1
dīlacerantibus
vocative dīlacerāns dīlacerantēs dīlacerantia

1When used purely as an adjective.