dilatans
Latin
Etymology
Present participle of dīlātō.
Participle
dīlātāns (genitive dīlātantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | dīlātāns | dīlātantēs | dīlātantia | ||
| genitive | dīlātantis | dīlātantium | |||
| dative | dīlātantī | dīlātantibus | |||
| accusative | dīlātantem | dīlātāns | dīlātantēs dīlātantīs |
dīlātantia | |
| ablative | dīlātante dīlātantī1 |
dīlātantibus | |||
| vocative | dīlātāns | dīlātantēs | dīlātantia | ||
1When used purely as an adjective.