dilatatio
Latin
Etymology
Noun
dīlātātiō f (genitive dīlātātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dīlātātiō | dīlātātiōnēs |
| genitive | dīlātātiōnis | dīlātātiōnum |
| dative | dīlātātiōnī | dīlātātiōnibus |
| accusative | dīlātātiōnem | dīlātātiōnēs |
| ablative | dīlātātiōne | dīlātātiōnibus |
| vocative | dīlātātiō | dīlātātiōnēs |
Descendants
- → Catalan: dilatació
- → French: dilatation
- → Galician: dilatación
- → Italian: dilatazione
- → Portuguese: dilatação
- → Romanian: dilatație
- → Spanish: dilatación
References
- “dilatatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "dilatatio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- dilatatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.