dilatus
Ido
Verb
dilatus
- conditional of dilatar
Latin
Etymology
Perfect passive participle of differō.
Participle
dīlātus (feminine dīlāta, neuter dīlātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dīlātus | dīlāta | dīlātum | dīlātī | dīlātae | dīlāta | |
| genitive | dīlātī | dīlātae | dīlātī | dīlātōrum | dīlātārum | dīlātōrum | |
| dative | dīlātō | dīlātae | dīlātō | dīlātīs | |||
| accusative | dīlātum | dīlātam | dīlātum | dīlātōs | dīlātās | dīlāta | |
| ablative | dīlātō | dīlātā | dīlātō | dīlātīs | |||
| vocative | dīlāte | dīlāta | dīlātum | dīlātī | dīlātae | dīlāta | |
References
- “dilatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “dilatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- dilatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.