Italian
Etymology
From Latin dēliquāre.
Pronunciation
- IPA(key): /di.leˈɡwa.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: di‧le‧guà‧re
Verb
dileguàre (first-person singular present dilèguo or (traditional) diléguo[1], first-person singular past historic dileguài, past participle dileguàto, auxiliary (transitive) avére or (intransitive) èssere)
- (transitive) to dispel, to disperse, to dissipate
- (intransitive) to vanish, to fade [auxiliary essere]
Conjugation
Conjugation of dileguàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| dileguàre
|
| avére1, èssere2
|
dileguàndo
|
| dileguànte
|
dileguàto
|
| indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
| present
|
dilèguo, diléguo3
|
dilègui, dilégui3
|
dilègua, dilégua3
|
dileguiàmo
|
dileguàte
|
dilèguano, diléguano3
|
| imperfect
|
dileguàvo
|
dileguàvi
|
dileguàva
|
dileguavàmo
|
dileguavàte
|
dileguàvano
|
| past historic
|
dileguài
|
dileguàsti
|
dileguò
|
dileguàmmo
|
dileguàste
|
dileguàrono
|
| future
|
dileguerò
|
dileguerài
|
dileguerà
|
dileguerémo
|
dilegueréte
|
dileguerànno
|
| conditional
|
dileguerèi
|
dileguerésti
|
dileguerèbbe, dileguerébbe
|
dileguerémmo
|
dilegueréste
|
dileguerèbbero, dileguerébbero
|
| subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
| present
|
dilègui, dilégui3
|
dilègui, dilégui3
|
dilègui, dilégui3
|
dileguiàmo
|
dileguiàte
|
dilèguino, diléguino3
|
| imperfect
|
dileguàssi
|
dileguàssi
|
dileguàsse
|
dileguàssimo
|
dileguàste
|
dileguàssero
|
| imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
|
dilègua, dilégua3
|
dilègui, dilégui3
|
dileguiàmo
|
dileguàte
|
dilèguino, diléguino3
|
| negative imperative
|
|
non dileguàre
|
non dilègui, non dilégui3
|
non dileguiàmo
|
non dileguàte
|
non dilèguino, non diléguino3
|
References
Anagrams