dimanandus
Latin
Etymology
Future passive participle of dīmānō
Participle
dīmānandus (feminine dīmānanda, neuter dīmānandum); first/second-declension participle
- which is to be percolated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dīmānandus | dīmānanda | dīmānandum | dīmānandī | dīmānandae | dīmānanda | |
| genitive | dīmānandī | dīmānandae | dīmānandī | dīmānandōrum | dīmānandārum | dīmānandōrum | |
| dative | dīmānandō | dīmānandae | dīmānandō | dīmānandīs | |||
| accusative | dīmānandum | dīmānandam | dīmānandum | dīmānandōs | dīmānandās | dīmānanda | |
| ablative | dīmānandō | dīmānandā | dīmānandō | dīmānandīs | |||
| vocative | dīmānande | dīmānanda | dīmānandum | dīmānandī | dīmānandae | dīmānanda | |