dimidiaturus

Latin

Etymology

Future active participle of dīmidiō.

Participle

dīmidiātūrus (feminine dīmidiātūra, neuter dīmidiātūrum); first/second-declension participle

  1. about to halve

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dīmidiātūrus dīmidiātūra dīmidiātūrum dīmidiātūrī dīmidiātūrae dīmidiātūra
genitive dīmidiātūrī dīmidiātūrae dīmidiātūrī dīmidiātūrōrum dīmidiātūrārum dīmidiātūrōrum
dative dīmidiātūrō dīmidiātūrae dīmidiātūrō dīmidiātūrīs
accusative dīmidiātūrum dīmidiātūram dīmidiātūrum dīmidiātūrōs dīmidiātūrās dīmidiātūra
ablative dīmidiātūrō dīmidiātūrā dīmidiātūrō dīmidiātūrīs
vocative dīmidiātūre dīmidiātūra dīmidiātūrum dīmidiātūrī dīmidiātūrae dīmidiātūra