dimidiaturus
Latin
Etymology
Future active participle of dīmidiō.
Participle
dīmidiātūrus (feminine dīmidiātūra, neuter dīmidiātūrum); first/second-declension participle
- about to halve
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dīmidiātūrus | dīmidiātūra | dīmidiātūrum | dīmidiātūrī | dīmidiātūrae | dīmidiātūra | |
| genitive | dīmidiātūrī | dīmidiātūrae | dīmidiātūrī | dīmidiātūrōrum | dīmidiātūrārum | dīmidiātūrōrum | |
| dative | dīmidiātūrō | dīmidiātūrae | dīmidiātūrō | dīmidiātūrīs | |||
| accusative | dīmidiātūrum | dīmidiātūram | dīmidiātūrum | dīmidiātūrōs | dīmidiātūrās | dīmidiātūra | |
| ablative | dīmidiātūrō | dīmidiātūrā | dīmidiātūrō | dīmidiātūrīs | |||
| vocative | dīmidiātūre | dīmidiātūra | dīmidiātūrum | dīmidiātūrī | dīmidiātūrae | dīmidiātūra | |