dinumeratio
Latin
Etymology
Noun
dīnumerātiō f (genitive dīnumerātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dīnumerātiō | dīnumerātiōnēs |
| genitive | dīnumerātiōnis | dīnumerātiōnum |
| dative | dīnumerātiōnī | dīnumerātiōnibus |
| accusative | dīnumerātiōnem | dīnumerātiōnēs |
| ablative | dīnumerātiōne | dīnumerātiōnibus |
| vocative | dīnumerātiō | dīnumerātiōnēs |
References
- “dinumeratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “dinumeratio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- dinumeratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.