diplegie
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɪplɛɡɪjɛ]
Noun
diplegie f
Declension
Declension of diplegie (soft feminine)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | diplegie | diplegie |
| genitive | diplegie | diplegií |
| dative | diplegii | diplegiím |
| accusative | diplegii | diplegie |
| vocative | diplegie | diplegie |
| locative | diplegii | diplegiích |
| instrumental | diplegií | diplegiemi |
Further reading
- “diplegie”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “diplegie”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “diplegie”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025
Romanian
Etymology
Borrowed from French diplégie.
Noun
diplegie f (plural diplegii)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | diplegie | diplegia | diplegii | diplegiile | |
| genitive-dative | diplegii | diplegiei | diplegii | diplegiilor | |
| vocative | diplegie, diplegio | diplegiilor | |||