diplomaticesc
Romanian
Etymology
From diplomatic + -esc.
Adjective
diplomaticesc m or n (feminine singular diplomaticească, plural diplomaticești)
- (obsolete) diplomatic
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | diplomaticesc | diplomaticească | diplomaticești | diplomaticești | |||
| definite | diplomaticescul | diplomaticeasca | diplomaticeștii | diplomaticeștile | ||||
| genitive- dative |
indefinite | diplomaticesc | diplomaticești | diplomaticești | diplomaticești | |||
| definite | diplomaticescului | diplomaticeștii | diplomaticeștilor | diplomaticeștilor | ||||
References
- diplomaticesc in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN