diribitio
Latin
Noun
diribitiō f (genitive diribitiōnis); third declension
- separating and sorting of the votes (tablets) from a ballot box
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | diribitiō | diribitiōnēs |
| genitive | diribitiōnis | diribitiōnum |
| dative | diribitiōnī | diribitiōnibus |
| accusative | diribitiōnem | diribitiōnēs |
| ablative | diribitiōne | diribitiōnibus |
| vocative | diribitiō | diribitiōnēs |
References
- “diribitio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “diribitio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- diribitio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.