disbrigati

Italian

Etymology 1

Pronunciation

  • IPA(key): /diz.briˈɡa.ti/
  • Rhymes: -ati
  • Hyphenation: di‧sbri‧gà‧ti

Participle

disbrigati m pl

  1. masculine plural of disbrigato

Etymology 2

Pronunciation

  • IPA(key): /dizˈbri.ɡa.ti/
  • Rhymes: -iɡati
  • Hyphenation: di‧sbrì‧ga‧ti

Verb

disbrigati

  1. second-person singular imperative of disbrigarsi