discerpturus
Latin
Etymology
Future active participle of discerpō.
Participle
discerptūrus (feminine discerptūra, neuter discerptūrum); first/second-declension participle
- about to rend
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | discerptūrus | discerptūra | discerptūrum | discerptūrī | discerptūrae | discerptūra | |
| genitive | discerptūrī | discerptūrae | discerptūrī | discerptūrōrum | discerptūrārum | discerptūrōrum | |
| dative | discerptūrō | discerptūrae | discerptūrō | discerptūrīs | |||
| accusative | discerptūrum | discerptūram | discerptūrum | discerptūrōs | discerptūrās | discerptūra | |
| ablative | discerptūrō | discerptūrā | discerptūrō | discerptūrīs | |||
| vocative | discerptūre | discerptūra | discerptūrum | discerptūrī | discerptūrae | discerptūra | |