discerptus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of discerpō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [dɪsˈkɛrp.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪iʃˈʃɛrp.t̪us]
Participle
discerptus (feminine discerpta, neuter discerptum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | discerptus | discerpta | discerptum | discerptī | discerptae | discerpta | |
| genitive | discerptī | discerptae | discerptī | discerptōrum | discerptārum | discerptōrum | |
| dative | discerptō | discerptae | discerptō | discerptīs | |||
| accusative | discerptum | discerptam | discerptum | discerptōs | discerptās | discerpta | |
| ablative | discerptō | discerptā | discerptō | discerptīs | |||
| vocative | discerpte | discerpta | discerptum | discerptī | discerptae | discerpta | |