discordaturus
Latin
Etymology
Future active participle of discordō.
Participle
discordātūrus (feminine discordātūra, neuter discordātūrum); first/second-declension participle
- about to quarrel
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | discordātūrus | discordātūra | discordātūrum | discordātūrī | discordātūrae | discordātūra | |
| genitive | discordātūrī | discordātūrae | discordātūrī | discordātūrōrum | discordātūrārum | discordātūrōrum | |
| dative | discordātūrō | discordātūrae | discordātūrō | discordātūrīs | |||
| accusative | discordātūrum | discordātūram | discordātūrum | discordātūrōs | discordātūrās | discordātūra | |
| ablative | discordātūrō | discordātūrā | discordātūrō | discordātūrīs | |||
| vocative | discordātūre | discordātūra | discordātūrum | discordātūrī | discordātūrae | discordātūra | |