discordiosus
Latin
Etymology
discordia (“discord”) + -ōsus
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [dɪs.kɔr.diˈoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪is.kor.d̪iˈɔː.s̬us]
Adjective
discordiōsus (feminine discordiōsa, neuter discordiōsum, adverb discordĭōsē); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | discordiōsus | discordiōsa | discordiōsum | discordiōsī | discordiōsae | discordiōsa | |
| genitive | discordiōsī | discordiōsae | discordiōsī | discordiōsōrum | discordiōsārum | discordiōsōrum | |
| dative | discordiōsō | discordiōsae | discordiōsō | discordiōsīs | |||
| accusative | discordiōsum | discordiōsam | discordiōsum | discordiōsōs | discordiōsās | discordiōsa | |
| ablative | discordiōsō | discordiōsā | discordiōsō | discordiōsīs | |||
| vocative | discordiōse | discordiōsa | discordiōsum | discordiōsī | discordiōsae | discordiōsa | |
References
- “discordiosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “discordiosus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers