discrepaturus
Latin
Etymology
Future active participle of discrepō.
Participle
discrepātūrus (feminine discrepātūra, neuter discrepātūrum); first/second-declension participle
- about to disagree
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | discrepātūrus | discrepātūra | discrepātūrum | discrepātūrī | discrepātūrae | discrepātūra | |
| genitive | discrepātūrī | discrepātūrae | discrepātūrī | discrepātūrōrum | discrepātūrārum | discrepātūrōrum | |
| dative | discrepātūrō | discrepātūrae | discrepātūrō | discrepātūrīs | |||
| accusative | discrepātūrum | discrepātūram | discrepātūrum | discrepātūrōs | discrepātūrās | discrepātūra | |
| ablative | discrepātūrō | discrepātūrā | discrepātūrō | discrepātūrīs | |||
| vocative | discrepātūre | discrepātūra | discrepātūrum | discrepātūrī | discrepātūrae | discrepātūra | |