discriminatio
Latin
Etymology
From discrīminō + -tiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [dɪs.kriː.mɪˈnaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪is.kri.miˈnat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
discrīminātiō f (genitive discrīminātiōnis); third declension
- separation
- 4th century AD, Diomedes, Ars Grammatica, 320.16
- the contrasting of opposite thoughts
- 4th century AD, Julius Rufinianus, De Schematis Lexeos, 20
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | discrīminātiō | discrīminātiōnēs |
| genitive | discrīminātiōnis | discrīminātiōnum |
| dative | discrīminātiōnī | discrīminātiōnibus |
| accusative | discrīminātiōnem | discrīminātiōnēs |
| ablative | discrīminātiōne | discrīminātiōnibus |
| vocative | discrīminātiō | discrīminātiōnēs |
Descendants
- Catalan: discriminació
- French: discrimination
- Galician: discriminación
- Italian: discriminazione
- Occitan: discriminacion
- Portuguese: discriminação
- Romanian: discriminație
- Spanish: discriminación
References
- “discriminatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- discriminatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.