disecție
Romanian
Etymology
Borrowed from French dissection or directly from Latin dissectiōnem.
Noun
disecție f (plural disecții)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | disecție | disecția | disecții | disecțiile | |
| genitive-dative | disecții | disecției | disecții | disecțiilor | |
| vocative | disecție, disecțio | disecțiilor | |||