disociație
Romanian
Etymology
Borrowed from French dissociation. Equivalent to disocia + -ție.
Noun
disociație f (plural disociații)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | disociație | disociația | disociații | disociațiile | |
| genitive-dative | disociații | disociației | disociații | disociațiilor | |
| vocative | disociație, disociațio | disociațiilor | |||