disonanță

Romanian

Etymology

Borrowed from French dissonance.

Noun

disonanță f (plural disonanțe)

  1. dissonance

Declension

Declension of disonanță
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative disonanță disonanța disonanțe disonanțele
genitive-dative disonanțe disonanței disonanțe disonanțelor
vocative disonanță, disonanțo disonanțelor