disparans
Latin
Etymology
Present participle of disparō.
Participle
disparāns (genitive disparantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | disparāns | disparantēs | disparantia | ||
| genitive | disparantis | disparantium | |||
| dative | disparantī | disparantibus | |||
| accusative | disparantem | disparāns | disparantēs disparantīs |
disparantia | |
| ablative | disparante disparantī1 |
disparantibus | |||
| vocative | disparāns | disparantēs | disparantia | ||
1When used purely as an adjective.